Устод Абдуллоҳи Ҳайдарӣ дар ин навор дар бораи фазлу бузурги ва маконати аҳли байти Паёмбари ислом – Саллалоҳу алайҳи ва салламро-ро, дар дини мубини ислом пешкаши бинандагон мекунад.

Шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил дар ин навор дар бораи навъи дуюми тавасул суҳбат мекунад, ки он Тавасул ба амалҳои неки худи инсон мебошад, ва дар ин боб як ҳадиси машҳуре аст аз Паёмбари ислом, ки онро пешкаши бинандагон мекунад.

Шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил дар ин навор дар бораи навъи чаҳоруми тавассул суҳбат мекунад, ки он тавассули ғайри шаръи ва нодуруст аст, ин намуд тавассулҳо бо тавассули дарахтҳо ва ё мазорҳо ва дигар чизҳое сурат мегирад ки аз тавасули шаръи ва дуруст берун аст.

Устод Муҳаммад Ансорӣ дар ин навор дар мавзуъи касби ҳалол ва дури ҷустан аз ҳаром барои бинандагон суҳбат мекунад.

Устод Абдуллоҳи Ҳайдарӣ дар ин навор дар мавзуъи закот, ва фарзияти он, ва миқдори нисоб, ва миқдори ихроҷи он суҳбат мекунад.

Аз ақсоми тавассули машруъ ва дуруст, тавассул ба дуъои солеҳон ва одамони неку дар ҳоли ҳаёташон мебошад, ва тавассул бар мурдагон ҷоиз намебошад.

Тавассул бар ду навъ аст: Тавассули шаръи (дуруст) ва тавассули ғайри шаръи (нодуруст ва ҳаром), ва тавассули шаръи се навъ мебошад:
1-Тавассул ба номҳо ва сифатҳои Худованд.
2-Тавассул ба амалҳои неки инсон.
3-Тавассул ба дуои солиҳон дар ҳаёташон.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавзӯъи таваккал ба Худо кардан дар ҳамаи ҳолатҳои ҳаёт, ва ин ки таваккал ба ғайри Худо кардан ҷоиз нест, суханрони кардааст.

Аллоҳи мутаъол ибодоти боазаматеро дар поёни моҳи рамазон қарор дода, ки имони инсон бо онон афзоиш меёбад ва ибодоти моҳи рамазон бо он такмил мешавад ва неъматҳо бо он тамом мешавад ва ин ибодот закоти фитр аст ва намози ид.

Моҳи рамазон моҳи боазаматест. Дар ин моҳ дарҳои биҳишт боз мешавад ва дарҳои дӯзах баста мешавад. Аллоҳи мутаъол фазилати бештареро ба ин моҳ ихтисос додааст, чун шаберо дар он қарор дода, ки аз ҳазор моҳ боарзиштар аст, "лайлатулқадр", ки шабе аз шабҳои ин моҳи муборак аст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи навъҳои тавасул, ва яке аз ин навъҳо, ки тавасул ба номҳо ва сифатҳои Худованд мебошад, суханрони намудааст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи имтиҳони Худованд намозхононеро, ки холисона барои Худо намоз мехонданду риё намекарданд, ва он намозхононе, ки барои мардум ва ё шуҳрату риё мехонданд, баён мекунад.

Ваҳдату шафқат ва хешутабори байни саҳоба ва аҳлу байти Паёмбар (с), ва мавқифи саҳоба дар ба ҷой овардани ҳуқуқи аҳли байт.

Гуноҳон ва сабабҳои воқеъ шудан дар гуноҳ, Осоре ки аз воқеъ шудан дар гуноҳ дар дунё ва охират боқи мемонад. Суханроние аз шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил , ки мавзуъҳои болоро дар бар гирифтааст.

Оё истифода бурдани дору барои чашм, бини ва гуш дар наҳори рамазон ҷоиз аст? Ин суханрони барои шунавандагон баёнкунандаи мавзӯъи мазкур аст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавзуъи тарси аз Худои якто, ва фарқу фоидаҳои тарси аз Худо ва ғайри Худоро баён мекунад.

Дини Ислом беморонро бар ду гуруҳ тақсим намудааст:
1- Гуруҳе ки рузаи моҳи рамазонро ба сабаби маризиашон намегирад, ва онро баъди шифо ёфтанашон адо мекунанд.
2- Аммо гуруҳи дуввум фақат фидя медиҳан.
Пас ин ду гуруҳ кадом беморон ҳастанд??!!

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор, барои рафъ ва дур кардани балоҳо ва мусибатҳо ҳалҳое пешниҳод мекунад, ва аз ҷумлаи он ҳалҳо намоз аст, вақто ки қаҳти мешавад ба намози истисқо ру биоваред, ва ҳангоме ки хусуфу кусуф мешавад ру ба намоз оред, ва ин васияти Паёмбари ислом аст.

Моҳи рамазон моҳи бо арзишест. Дар ин моҳ дарҳои биҳишт боз мешавад ва дарҳои ҷаҳаннам баста мешавад. Моҳест, ки Аллоҳи муттаъол онро ба дигар моҳҳо бартарӣ дода ва Аллоҳи муттаъол ин неъматро ба бандагон дода, ки дари раҳмат ва ӯмеди наҷот аз оташро бар эшон боз кунад.

Шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил дар ин навор ба масоили зайл ишора мекунад:
Нисоби закот, миқдораш ва закот бар ки воҷиб мешавад ва ки мустаҳиқи гирифтани закот аст.
Бемор чигуна рӯза мегирад, оё рӯзаи қазоияшро адо мекунад ё фидя медиҳад.

Ҷаъфар (р з) чи хидматҳо ва ҷонбозиҳо барои дини Ислом намуд ва чигуна ба шаҳодат расид.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин суханронии худ ҳадисеро аз Паёбари ислом ривоят мекунад, ки мадҳу сано барои ду бародарест, ки барои Худованд бародар ва дӯст шудаанд.

Дар ин навор шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар бораи баъзе аз масоили закот суҳбат мекунад:
Закот бар ки воҷиб аст?
Моли закотро ба ки бояд дод?
Миқдори закот чиқадар аст?
Ва аз кадом намуди молҳо закот бояд дод?

ҲАСБУ НАЛЛОҲ ВА НЕЪМА-Л- ВАКИЛ ВА НЕЪМА-Н- НАСИР: Ин ҷумла чи маъно дорад, ва дар кадом ҳолатҳо истифода бурда мешавад? Ин навор ҷавоби ин суолҳо ва дигар пурсишҳоро медиҳад.

Агар офтоб ё моҳтоб гирифта шуд ва қаҳти шуд чи бояд кард? муҳтавои ин суханрони ба ин суол ҷавоб хоҳад дод.