Паёмбари Худо (с) нисбат бар уммати худ бисёр раҳмдилу меҳрубон буд.
Дар ин навор гӯшае аз ҳаёти Паёмбар (с) дар бораи раҳмдили ва меҳрубони Ӯ нисбати умматаш баён гардидааст.

Худованд барои ҳар бандааш ду неъмати бузурге ато кардааст: Ақл ва Дил, ва ҳар як бандаи Аллоҳ бояд ин ду неъмати илоҳиро дар роҳҳои хуб ва фоидаовар истифода кунад. Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор чигуна ин ду неъматро дар роҳҳои хуб истифода бурданро баён мекунад.

Оё барои дуъо кардан вақтҳои муайян аст, ва беҳтарин вақтҳои иҷобати дуъо кадом вақт аст? Ин навор дар бораи беҳтарин вақтҳои иҷобати дуъо аст.

Навор дар бораи cамара ва фалсафаҳои издивоҷ суҳбат намуда, ва аз ҷумлаи он самараҳо иффату поки ва зиёд шудани наслро зикр намудааст.

Навор дар бораи чизҳое, ки Худованд ҳалол гардонидааст ва чизҳое, ки ҳаром гардонидааст суҳбат намуда, фарқи байни онҳоро баён мекунад.

Навор дар бораи маконҳое, ки Худованд онҳоро муқаддас эълон кардааст ва бар онҳо фазлу мартаба додаст, суҳбат менамояд. Ва он маконҳои муқаддас иборатанд аз: Масҷидулҳаром дар Маккаи мукаррама, Масҷиди Паёмбар (с) дар Мадинаи мунаввара ва Масҷиди Ақсо дар Фаластин.

Навор дар бораи беҳтарин амал суҳбат намуда, маҷмуъае аз намунаҳои беҳтарин амалҳоро аз ҳаёти Паёмбар (с) ва асҳобаш зикр намудааст.

Навор дар бораи арзиши бахшиш ва исор дар ислом бо зикри маҷмуъае аз намунаҳои бахшиш ва исор аз ҳаёти Паёмбар (с) ва асҳоби гиромияш.

Навор дар бораи беҳтарин амал суҳбат намуда, сифатҳои онро баён мекунад, ки бо кадом сифатҳо амал метавонад аз дигараш беҳтару хубтар бошад.

Дар ин навор шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи ҳикмат ва фалсафаи иди саиди фитр ва чигуна пешвозгирифтани он ва амалҳое, ки дар ин рӯз бояд анҷом дода шавад, суҳбат мекунад.

Рӯзадор дар моҳи шарифи рамазон се ҳолати хушҳоли дорад, шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил ин ҳолатҳоро бо зикри аҳодиси набави баён намудааст.

Дар ин навор шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи идҳое, ки дар дини мубини Ислом мебошад суҳбат карда баён мекунад, ки мусалмонон фақат се ид доранд ва барои мусалмонон пешвозгирифтани ин се ид ҷоиз ва мубоҳ аст.

Суханрони дар бораи издивоҷи саҳеҳ ва ҳамсари солиҳа ва тӯйҳои исломӣ ва ғайри исломӣ.

Худованд карим аст ва яке аз сифатҳои Худованд карам мебошад, Пас бандагони Худованд бояд аз ин сифати Худованд пайравӣ намуда соҳибкарам ва саховатманд бошанд.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи онки масъулияти як зан бар души чаҳор мард аст, суҳбат карда баён мекунад, ки Худованд дар рӯзи охират ба сабаби як зан чаҳор мардро ба дӯзах ё ба биҳишт равона мекунад, ки он чаҳор мард масъули он зан дар дунё мебошанд.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи тавфиқ ва ҳидояти Худои якто суҳбат карда баён мекунад, ки шахсҳое буданд соҳиби илму манзилат, аммо назари Худованд аз онҳо гашт ва онҳоро илму маърифаташон кумаке накард.

Агар хоҳи, ки шахсеро Худованд ҳидоят намояд, ду сабаби аз сабабҳои ҳидоят ёфтанро иҷро кун, Даъвати он шахс ба роҳи ҳақ, ва дуъо кардан дар ҳақи ӯ. Ва ҳидоят дар дасти Худо аст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар бораи фазилати хондани сураи Каҳф дар рӯзи ҷумъа суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи фазилат ва аҷру савоби рӯзи ҷумъа суҳбат карда амалҳои ин рӯзро бо аҷру савобаш баён мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи тарбияи фарзанд суҳбат карда баён мекунад, ки шахсони таъсиргузор дар тарбияи онҳо падару модар ва муаллиму дӯсти хуб мебошад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи садақа кардани инсон дар роҳи Худо аз беҳтарин ва дӯстдоштатарин чизҳояш суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи алоқа ва ҳамдигар фаҳми байни зану шавҳар суҳбат карда, баён мекунад, ки онҳо такмилкунандаи якдигаранд.

Дуоҳое, ки вақти баромадан аз хона хонда мешавад, бо зикри ҳикмат ва фоидаҳои он.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯи нақши зан дар оила ва тарбияи фарзандон ва ҷавонон, ки ояндаи ин миллат мебошанд, суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи зулм ва золимон суҳбат карда баён мекунад, ки Худованд золимонро дӯст намедорад ва ҳамавақт пуштбон ва кумаккунандаи мазлумон мебошад.