Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи ғурур ва такаббури инсон дар муқобили Аллоҳ ва он неъматҳое, ки Худованд бар инсон додааст суханрони намуда баён мекунад, ки бо вуҷуди он ки Худованд барои инсонҳо неъматҳои бисёр ва фаровоне ато кардааст боз аз фармонҳои Ӯ рӯй гардонда ба корҳои гуноҳ ва маъсият даст мезананд.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи чаҳор чизе, ки нигоҳ кардан ба онҳо сабаби равшании чашм мегардад, суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи авфу бахшиши дини Ислом суҳбат карда, баён мекунад, ки дини Ислом ҳамавақт тарафдори бахшиши ҳамдигар аст ва ба ин ташвиқ мекунад ва ҳеҷгоҳ тарафдори интиқом ва бадбини нест.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор қиссаи фатҳи Маккаро ривоят карда баён мекунад, ки чигуна Паёмбари ғамхори башарият аз гуноҳи мушрикони Макка, ки муддати дароз бо ӯ душмани карданд ва ҷанг карданд, онҳоро мебахшад ва аз гуноҳашон гузашт мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи шартҳои қабули тоату ибодат суҳбат карда баён мекунад, ки яке аз шартҳои қабули тоату ибодат пайрави кардан аз Паёмбари ислом Муҳаммад (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) мебошад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи арзиши инсон аз нигоҳи Паёмбар (Салому дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) суҳбат карда, баён мекунад, ки инсони босавод ва бо маърифат беҳтарин ва боарзиштарин маъдан мебошад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи дини мубини Ислом суханрони карда маҳосин ва хубиҳои ин дини бузурги осмониро баён мекунад, ки бахшиш ва раҳму шафқат аз ҷумлаи маҳосини ин дин мебошад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи таҳоҷум ва дуздии ақлҳо аз кишварҳои мусалмоннишин ба кишварҳои абарқудрат суханрони мекунад. Баён мекунад, ки душманони Ислом бо роҳи ҷанг ва зуровари натавонистанд мусалмононро шикаст диҳанд ба ҳамин хотир ру ба ҳуҷуми фарҳанги ва тағири фарҳангу одобу ахлоқи мусалмонон шуруъ кардаанд. Ин навор яке аз наворҳои нав ва хеле муфид мебошад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи Қуръон ва муъҷиза будани он суҳбат мекунад. Ва баён мекунад, ки Қуръон як китобе аст, ки ҳамавақт ба тафаккур ва тааммул ва ба пешрафти башарият ташвиқ мекунад, ва мусалмонон бояд онро дар зиндаги улгуи худ қарор диҳанд. Ва хондани он натанҳо ибодат аст, балки ҳалли тамоми мушкилоти зиндагиро аз он метавон пайдо кард.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи пешрафти ва комёбии як муҷтамаъи мусалмоннишин суҳбат карда, баён мекунад, ки ба сабаби тафаккур ва илму маърифат метавон ҷомиаро ба як ҷомиа пешрафта ва мутамаддин табдил дод. Ва далелҳои зиёде аз Қуръон ва суннат дар ин замина зикр мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор қисса писарбачаеро мекунад, ки падари худро ба масҷид барои гузоштани намози ҷамоат мебарад, дар ҳоле, ки падар намоз намехондаст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор аз ҳаёт ва зинагонии модари муъминон Умми Салама яке аз занҳои Паёмбар (дуову дуруди Аллоҳ бар ӯ бод) суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи мушкилотҳо ва чигунагии ҳалли он суҳбат баён мекунад, ки яке аз роҳҳои ҳалли онҳо талаби дуо кардан аз солеҳон ва парҳезкорон (аз зиндаҳо, аммо аз мурдаҳо ҷоиз нест) мебошад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи дуъои аз хона берун рафтан ва чи фазлу бузурги дорад, ва инчунин подоше, ки Паёмбар (с) барои гуяндаи ин дуо ваъда додааст-ро, баён мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи дуъо ва ҳолатҳои истиҷобати он суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи ҳалол ва ҳаромҳо суҳбат карда баён мекунад, ки тамоми чизҳое, ки Худованд онҳоро ҳалол гардондааст хайр ва салоҳ аст барои мардум ва ҳаромҳояш шар ва гуноҳ аст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи Панҷ чиз ва ё амале, ки аз фитрат мебошад суҳбат мекунад. Ва ҳар як инсон бояд ин амалҳоро анҷом диҳад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи тавассули ғайри шаръӣ ва баъзе навъҳои он суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи тавассули шаръӣ суҳбат карда навъҳои онро баён мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор қиссаи дуъои Паёмбар (с)-ро зикр мекунад, ки Паёмбари Худо дар ҳаққи ҳазрати Умар (р.з) дуъо карданд, ки Худованд ӯро ҳидоят кунад ва ба восиати ӯ исломро пирӯз гардонад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи дуъои модар барои фарзандон суҳбат карда баён медорад, ки дуъои модар таъсири бисёр муҳиме дорад ва бояд модарон ҳамавақт дар ҳаққи фарзандонашон дуои хайр карда аз дуъои бад дури ҷуянд.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи амонат ва чигуна бояд мусалмонон амонатро ҳифз кунад, суҳбат карда қиссаеро дар бораи амонатдори байни мусулмонон зикр мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи эҳтирому хидмати падару модар ва чигунагии дарёфт кардани розигии онҳо суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи раҳму шафқати Паёмбар (с) бар аҳли Тоифро қисса мекунад. Вақто, ки аҳли Тоиф Паёмбарро сангсор карда аз Тоиф ронданд, малоикаи куҳҳо назди Паёмбар омада хост куҳҳоро бар онҳо чапа кунад, вале Паёмбари Худо ба онҳо раҳм карду иҷозат надод.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор қиссаи ҷавони мусалмонеро зикр мекунад, ки бахотири дарёфти ризогии Худованд аз зино даст мекашад, дар ҳоле, ки тамоми имкониёти он барояш фароҳам буд.