Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавзӯъи итоъат кардан аз Худои яккаву ягона ва Расули Ӯ суханрони мекунад, ва дар рафти суҳбаташ баъзе аз оятҳо ва ҳадисҳои алоқаманд ба ин мавзӯъро тафсир ва тарума кардааст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавзӯъи ҳиҷоб ва арзишу маконате, ки дар ислом дорад, суҳбат мекунад, бо изофаи баъзе насиҳатҳо дар ғанимат донистани шабҳои рамазон.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор аз таърих ва ҳаёти модарамон Хадиҷа духтари Хувайлид, аввалин ҳамсари паёмбари ислом Муҳаммад(с) суханрони мекунад.
Дар ин қисми навор сабабҳои издивоҷаш бо Расули Худо-ро зикр мекунад, ва дар давоми суханрони вафодории паёмбарро нисбати ин ҳамсараш дар зиндаги ва баъди вафоташ ва инки ӯ аввалин ҳамсари паёмбар аст, ки бо лақаби "Уммулмуъмини" лақабгузори шудааст, зикр мекунад.

Шайх Абдулқодири Туршобӣ дар ин навор дар бораи аломатҳои рӯзи қиёмат бо оёту ҳадисҳои паёмбар суҳбат карда баён мекунад, ки аломатҳои рӯзи қиёмат бар ду навъ тақсим мешаванд: Аломатҳои кубро (бузург) ва Аломатҳои суғро (хурд), Инчунин зикр мекунад, ки баъзе аз ин аломатҳо воқеъ шудааст, ва баъзе аз он аломатҳо то ҳол воқеъ нашудаанд, мисли хуруҷи Даҷҷол ва баромадани Исо алайҳиссалом.

Устод Абдуллоҳи Ҳайдари дар ин навор дар бораи аломатҳои рӯзи қиёмат суҳбат карда баён мекунад, ки аломатҳои рӯзи қиёмат бар ду навъ тақсим мешаванд: Аломатҳои кубро (бузург) ва Аломатҳои суғро (хурд), Инчунин зикр мекунад, ки баъзе аз ин аломатҳо воқеъ шудааст, ва баъзе аз он аломатҳо то ҳол воқеъ нашудаанд, мисли хуруҷи Даҷҷол ва баромадани Исо алайҳиссалом.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор аз таърих ва ҳаёти модарамон Хадиҷа духтари Хувайлид, аввалин ҳамсари паёмбари ислом Муҳаммад (с) суханрони мекунад.
Дар ин қисми навор аз ному насаб ва зиндагии Хадиҷа (р.з) дар замони пеш аз ислом ва чигуна Расули Худо (с) ӯро ба ҳамсари ихтиёр кард, суханрони кардааст.

Устод Абдуллоҳи Ҳайдарӣ дар ин навор дар бораи пайдоиши идҳои мусалмонон, ки он ҳам иди Қурбон ва Рамазон аст суҳбат мекунад, ва дар бораи қурбони кардан дар рӯзи иди Қурбонро баён мекунад.

Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавзуи тавба кардан ва шартҳои он, ва инчунин дар бораи тавбаи насуҳ, ки ҳар касе бихоҳад аз гуноҳе тавба кунад бояд тавбаи насуҳ кунад, ва дигар ба он гуноҳ ру наорад,суҳбат мекунад.

Устод Муҳаммад Ансорӣ дар ин навор дар бораи ҳаҷ ва фарзияти он суҳбат мекунад, ва инчунин оятҳое, ки дар сураи Ҳаҷ бар ин маросими бузург таалуқ дорад тафсир ва тарҷума мекунад.

Устод Абдуллоҳи Ҳайдарӣ дар ин навор дар фазлу бузурги даҳаи аввали моҳи Зулҳиҷҷа суҳбат карда, ва ояте ки дар сураи Фаҷр зикри ин даҳаи аввали моҳи Зулҳиҷҷа дар он омадааст тафсир ва тарҷума мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи дуъо, шартҳои ва маконҳои дуъо, ва одоби дуъоро баён мекунад.

Устод Абдуллоҳи Ҳайдарӣ дар ин навор дар бораи фазлу бузурги ва маконати аҳли байти Паёмбари ислом – Саллалоҳу алайҳи ва салламро-ро, дар дини мубини ислом пешкаши бинандагон мекунад.

Шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил дар ин навор дар бораи навъи дуюми тавасул суҳбат мекунад, ки он Тавасул ба амалҳои неки худи инсон мебошад, ва дар ин боб як ҳадиси машҳуре аст аз Паёмбари ислом, ки онро пешкаши бинандагон мекунад.

Шайх Муҳаммад Солиҳи Пурдил дар ин навор дар бораи навъи чаҳоруми тавассул суҳбат мекунад, ки он тавассули ғайри шаръи ва нодуруст аст, ин намуд тавассулҳо бо тавассули дарахтҳо ва ё мазорҳо ва дигар чизҳое сурат мегирад ки аз тавасули шаръи ва дуруст берун аст.

Устод Муҳаммад Ансорӣ дар ин навор дар мавзуъи касби ҳалол ва дури ҷустан аз ҳаром барои бинандагон суҳбат мекунад.

Устод Абдуллоҳи Ҳайдарӣ дар ин навор дар мавзуъи закот, ва фарзияти он, ва миқдори нисоб, ва миқдори ихроҷи он суҳбат мекунад.

Аз ақсоми тавассули машруъ ва дуруст, тавассул ба дуъои солеҳон ва одамони неку дар ҳоли ҳаёташон мебошад, ва тавассул бар мурдагон ҷоиз намебошад.

Тавассул бар ду навъ аст: Тавассули шаръи (дуруст) ва тавассули ғайри шаръи (нодуруст ва ҳаром), ва тавассули шаръи се навъ мебошад:
1-Тавассул ба номҳо ва сифатҳои Худованд.
2-Тавассул ба амалҳои неки инсон.
3-Тавассул ба дуои солиҳон дар ҳаёташон.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавзӯъи таваккал ба Худо кардан дар ҳамаи ҳолатҳои ҳаёт, ва ин ки таваккал ба ғайри Худо кардан ҷоиз нест, суханрони кардааст.

Аллоҳи мутаъол ибодоти боазаматеро дар поёни моҳи рамазон қарор дода, ки имони инсон бо онон афзоиш меёбад ва ибодоти моҳи рамазон бо он такмил мешавад ва неъматҳо бо он тамом мешавад ва ин ибодот закоти фитр аст ва намози ид.

Моҳи рамазон моҳи боазаматест. Дар ин моҳ дарҳои биҳишт боз мешавад ва дарҳои дӯзах баста мешавад. Аллоҳи мутаъол фазилати бештареро ба ин моҳ ихтисос додааст, чун шаберо дар он қарор дода, ки аз ҳазор моҳ боарзиштар аст, "лайлатулқадр", ки шабе аз шабҳои ин моҳи муборак аст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи навъҳои тавасул, ва яке аз ин навъҳо, ки тавасул ба номҳо ва сифатҳои Худованд мебошад, суханрони намудааст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи имтиҳони Худованд намозхононеро, ки холисона барои Худо намоз мехонданду риё намекарданд, ва он намозхононе, ки барои мардум ва ё шуҳрату риё мехонданд, баён мекунад.

Ваҳдату шафқат ва хешутабори байни саҳоба ва аҳлу байти Паёмбар (с), ва мавқифи саҳоба дар ба ҷой овардани ҳуқуқи аҳли байт.

Гуноҳон ва сабабҳои воқеъ шудан дар гуноҳ, Осоре ки аз воқеъ шудан дар гуноҳ дар дунё ва охират боқи мемонад. Суханроние аз шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил , ки мавзуъҳои болоро дар бар гирифтааст.