Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи онки масъулияти як зан бар души чаҳор мард аст, суҳбат карда баён мекунад, ки Худованд дар рӯзи охират ба сабаби як зан чаҳор мардро ба дӯзах ё ба биҳишт равона мекунад, ки он чаҳор мард масъули он зан дар дунё мебошанд.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи тавфиқ ва ҳидояти Худои якто суҳбат карда баён мекунад, ки шахсҳое буданд соҳиби илму манзилат, аммо назари Худованд аз онҳо гашт ва онҳоро илму маърифаташон кумаке накард.

Агар хоҳи, ки шахсеро Худованд ҳидоят намояд, ду сабаби аз сабабҳои ҳидоят ёфтанро иҷро кун, Даъвати он шахс ба роҳи ҳақ, ва дуъо кардан дар ҳақи ӯ. Ва ҳидоят дар дасти Худо аст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар бораи фазилати хондани сураи Каҳф дар рӯзи ҷумъа суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи фазилат ва аҷру савоби рӯзи ҷумъа суҳбат карда амалҳои ин рӯзро бо аҷру савобаш баён мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи тарбияи фарзанд суҳбат карда баён мекунад, ки шахсони таъсиргузор дар тарбияи онҳо падару модар ва муаллиму дӯсти хуб мебошад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи садақа кардани инсон дар роҳи Худо аз беҳтарин ва дӯстдоштатарин чизҳояш суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи алоқа ва ҳамдигар фаҳми байни зану шавҳар суҳбат карда, баён мекунад, ки онҳо такмилкунандаи якдигаранд.

Дуоҳое, ки вақти баромадан аз хона хонда мешавад, бо зикри ҳикмат ва фоидаҳои он.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯи нақши зан дар оила ва тарбияи фарзандон ва ҷавонон, ки ояндаи ин миллат мебошанд, суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар мавзӯъи зулм ва золимон суҳбат карда баён мекунад, ки Худованд золимонро дӯст намедорад ва ҳамавақт пуштбон ва кумаккунандаи мазлумон мебошад.

Ин навор дар мавзуъи закоти фитр суҳбат карда, далелҳои воҷиб будани онро бо миқдор ва касоне, ки бар онон закоти фитр воҷиб аст, баён мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи азамат ва бузургии дини мубини Ислом ва ибодати Худои якто суҳбат карда, мусалмононро ба Худотарси ва пайрави аз фармонҳо ва наҳйиҳои Парвардигор ва расули Ӯ ташвиқ мекунад.

Ин навор дар мавзӯъи садақа ва фазоили он суҳбат намуда, аҷру савобу неъматҳое, ки Худованд барои садақакунанда медиҳад, онро баён мекунад.

Ин навор дар мавзӯъи анвоъи дигари закот суҳбат мекунад, мисли закот аз қарзҳо ва хонаҳои иҷорадодашуда ва ғайри он.

Ин навор дар мавзуъи закоти чорпоён суҳбат карда, навъҳои онро бо шартҳои воҷиби он баён мекунад.

Ин навор дар мавзуъи закоти молҳои тиҷоратӣ суҳбат карда, навъҳои онро бо шартҳои воҷиби он баён мекунад.

Ин навор дар мавзуъи закоти донагиҳо ва меваҷот суҳбат карда, навъҳои донаҳо ва меваҷоте, ки аз он бояд закот бароварда шавад, бо миқдори он баён мекунад.

Ин навор дар мавзуъи Закоти маъданҳо ва ганҷҳо ва пулҳои нақди суҳбат намуда навъҳои онро бо миқдору нисобашон баён мекунад.

Ин навор дар мавзуъи мустаҳиқони закот суҳбат намуда баён мекунад, ки онҳо иборат аз ҳашт гуруҳанд, ки дар Қуръон зикр шудаанд ва олимон додани закотро ба ғайр аз ин ҳашт гуруҳ ҷоиз намедонанд.

Ин навор дар мавзуъи Закот ва аҳкому шартҳои он суҳбат намуда баён мекунад, ки закот яке аз рукнҳои дини Ислом мебошад ва пардохтани он бар ҳар мусалмони қодир ва тавоно фарз аст.

Дар ин навор гуруҳе аз олимон ва донишмандон дар бораи ҷойгоҳ ва маконати саҳобагони Пайғамбари ислом суҳбат карда ва қиссаҳо ва достонҳое, ки дар бораи илму маърифат, имону тақво, шуҷоатманди, ҷиҳод ва фидокориҳои онҳо аст зикр мекунанд.

Дар ин навор гуруҳе аз олимон ва донишмандон дар бораи ҷойгоҳ ва маконати саҳобагони Пайғамбари ислом суҳбат карда ва қиссаҳо ва достонҳое, ки дар бораи илму маърифат, имону тақво, шуҷоатманди, ҷиҳод ва фидокориҳои онҳо аст зикр мекунанд.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи баъзе корҳои хайре суҳбат мекунад, ки агар инсон онҳоро анҷом диҳад балоҳо бо хости Худо аз ӯ дур мешаванд ва аз ҷумлаи он амалҳо садақа додан аст.

Дар ин навор гуруҳе аз олимон ва донишмандон дар бораи ҷойгоҳ ва маконати саҳобагони Пайғамбари ислом суҳбат карда ва қиссаҳо ва достонҳое, ки дар бораи илму маърифат, имону тақво, шуҷоатманди, ҷиҳод ва фидокориҳои онҳо аст зикр мекунанд.