آداب طلب العلم
البطاقة التعريفية 
สารบัญเนื้อหา
1- มารยาทของครูผู้สอน
ถ่อมตนและไม่ถือตัว
มีจรรยามารยาทที่งดงาม
ผู้สอนจะต้องสอนแบบเว้นวันเพื่อคนจะได้ไม่เบื่อและปลีกหนี
จะต้องสอนด้วยเสียงดัง และทวนคำพูดสองหรือสามครั้งเพื่อให้คนเข้าใจ
การแสดงความโกรธในขณะการสอนและตักเตือนเมื่อเห็นหรือได้ยินสิ่งไม่ดี
ต้องอธิบายคำตอบยาวกว่าคำถามในบ้างครั้ง
ผู้สอนตั้งคำถามเพื่อทดสอบวิชาความรู้ของผู้เรียน
ไม่บอกสิ่งที่คลุมเครือต่อหน้าสาธารณะชนทั่วไป แต่ควรจัดประเภทผู้เรียนเป็นคณะ ๆ เพื่อป้องกัน
ไม่ให้เกิดความเข้าใจคลาดเคลื่อน
เว้นการห้ามปรามความชั่วเมื่อเกรงจะเกิดภัยที่อันตรายกว่า
ทุ่มเทวิชาความรู้ให้แก่บุรุษและสตรีเมื่อเห็นพวกนางมีความพร้อม
การอบรมสั่งสอนผู้อื่นในเวลากลางคืน หรือกลางวัน ทั้งบนพื้น หรือบนยานพาหนะ
ดุอาและคำที่ควรกล่าวปิดท้ายการพบปะหรือประชุม
2- มารยาทของนักเรียนนักศึกษา
ท่านั่งของนักเรียนนักศึกษา
การให้ความสำคัญต่อการร่วมกลุ่มกับกลุ่มศึกษาวิชาและกลุ่มขัดสมาธิที่มีอยู่ตามมัสยิดต่าง ๆ และเขา
ควรจะนั่งลงตรงไหน หากมาถึงในขณะที่คนอื่นต่างนั่งอยู่ในกลุ่มเรียบร้อยแล้ว
การนั่งเป็นวงกลมในทึ่ชุมนุมเพื่อรำลึกถึงอัลลอฮฺหรือศึกษาหาความรู้
การให้เกียรติต่ออุลามาอฺ (นักวิชาการ) และผู้อาวุโส
การเงียบเพื่อสดับฟังคำพูดของอุลามาอฺ
เมื่อได้รับข้อมูลข่าวสารที่ไม่เข้าใจ ก็จงไต่ถามผู้รู้จนเข้าใจ
การทบทวนความจำที่เป็นอายัตอัลกุรอานหรือสิ่งอื่น ๆ
ต้องตั้งสมาธิและตั้งใจฟัง
การออกเดินทางและยอมระกำลำบากเพื่อแสวงหาความรู้ ตลอดจนการพยายามตักตวงวิชาพร้อมกับ
แสดงกริยาน้อบน้อมถ่อมตนในทุกโอกาส
การมุ่งมั่นตักตวงวิชา
การบันทึกความรู้
หากละอายที่จะถาม ก็ให้คนอื่นช่วยถามแทน
การเข้าประชิดอิหม่ามในเวลาอบรมสั่งสอน
การมีมารยาทที่ดีในที่ชุมนุม
الترجمات ( 1 )
