Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи азоб ва душвориҳои рузи қиёмат суҳбат карда баён мекунад, ки аз василаҳое, ки мусалмонро аз азоби ҷаҳаннам наҷот медиҳад Тавба аст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор ба тафсир ва тарҷумаи ояти 29-и сураи Анкабут мепардозад.

Ин навор дар мавзӯъи таяммум ва аҳкоми он мебошад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи табассум суҳбат карда, баён мекунад, ки табассум кардан аз ҷумлаи садақот аст ва соҳибаш дорои аҷру савоб мегардад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи бандагони солеҳ ва парҳезгор суҳбат карда аст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар мавриди садақа додан суҳбат мекунад, ва баён мекунад, ки беҳтарин мол, ҳамон молест, ки дар роҳҳои хайр ва муфид сарф шавад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи бандагони хосси Худованд суҳбат мекунад, ки аз ҷумлаи онон доъиёни муслиҳ мебошанд.

Шайх Муҳаммад Солеҳ Пурдил дар ин навор оятҳои 9 ва 29-и сураи муборакаи Анкабутро тафсир ва тарҷума мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи сифатҳое, ки ҳар як тоҷири мусалмон бояд дорои ин сифатҳо бошад суҳбат мекунад.

Худованди якто бандагонашро бо тамоми ҳикмат ва сифоти оли халқ кардааст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи оқи волидайн ва дуои падару модар бар фарзандон суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи неъмати ақл, ки Худованд онро барои бандагонаш ато кардааст, суҳбат намуда, роҳҳои дуруст истифода бурдан аз онро баён мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор як қиссаи кутоҳе аз ҳаёти ҳазрати Абдуллоҳ ибни Масъудро ривоят мекунад.

Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи моҳи Рамазон суҳбат карда, баён мекунад ки ин моҳ моҳи пурфайзу баракат ва саховатмандист. Худованд дар ин моҳ тамоми аҷру савобро чанд баробар зиёд карда дарҳои Ҷаннатро боз ва дарҳои Дузахро мебандад.

Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи шаби қадр суҳбат мекунад, ки ин шаб аз ҳазор шаб беҳтару афзалтар аст.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи муборак будани моҳи шарифи Рамазон суҳбат мекунад.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар бораи вақтҳои муборак ва муқаддас дар дини мубини Ислом суҳбат мекунад, ки аз ҷумлаи ин вақтҳо моҳи Шарифи Рамазон аст.

Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи тақво ва истиқомат дар дин суҳбат карда баён мекунад, ки моҳи Рамазон моҳе аст ки дар он тақвои мусалмонон зиёд мегардад ва инчунин мусалмонон зиёдтар руй ба дини мубини Ислом меоранд.

Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи моҳи шарифи Рамазон суҳбат карда баён мекунад, ки Худованд гуноҳони бандагони тавбакунандаашро дар ин моҳи муборак мебахшад ва онҳоро табдил ба ҳасанот мекунад.

Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар бораи фазлу бузурги ва баракатҳое, ки Худованд барои бандагонаш дар моҳи рамазон муҳайё кардааст, суханрони мекунад.

Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар бораи тавба кардан дар моҳи мубораки Рамазон суҳбат карда, мефармояд ки моҳи рамазон моҳи тавба аст, зеро Худованд тамоми дарҳои биҳиштро боз карда ва тамоми дарҳои дӯзахро баста аз бандагонаш мехоҳад ки тавба кунанд ва ба ибодати Парвардигори худ машғул шаванд.

Оё аҷру савоби садақа дар моҳи мубораки Рамазон аз дигар моҳҳо фарқ дорад? Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи аҷру савобе, ки Худованд барои садақа кунанда ва касоне ки дар моҳи рамазон закот медиҳанд, суханрони кардааст. Ва барои дарёфти ҷавоб лутфан ин наворро тамошо кунед.

Оё аҷру савоби намоз дар моҳи мубораки Рамазон аз дигар моҳҳо фарқ дорад? Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи аҷру савобе, ки Худованд барои намозхон дар моҳи рамазон ато мекунад суханрони кардааст. Ва барои дарёфти ҷавоб лутфан ин наворро тамошо кунед.

Оё аҷру савоби Умра дар моҳи мубораки Рамазон аз дигар моҳҳо фарқ дорад? Устод Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор дар атрофи Умра кардан дар моҳи рамазон суханрони кардааст. Ва барои дарёфти ҷавоб лутфан ин наворро тамошо кунед.

Шайх Муҳаммад Солеҳи Пурдил дар ин навор достони гуфтугу байни кӯдаки рӯзадор ва марди рӯзахурро қисса намудааст, ки бо ҳидоят ёфтани он марди рӯзахур ба охир мерасад.