ഇസ്ലാമില്‍ നമസ്കാരത്തിന്‍റെ സ്ഥാനം

“Hiç şüphesiz ki kişi ile küfür ve şirk arasındaki sınır; namazın terkidir.” (Yani onun kâfir olmasına engel olan şey,namazdır.Namazı terkettiği an bu engel ortadan kalkar.) (Hadîsi Müslim rivâyet etmiştir.)

Başka bir hadîste şöyle buyurmaktadır:

“Bizimle onlar (münâfıklar) arasındaki mîsâk, namazdır.Her kim, namazı terk ederse kâfir olur.”(Hadîsi Tirmizî rivâyet etmiş ve hadîsin hasen sahîh olduğunu belirtmiştir.)

Ebu Hureyre’den-Allah ondan râzı olsun- rivâyet olunduğuna göre, o şöyle der:

“Âmâ bir adam Rasûlullah-sallallâhu aleyhi ve sellem-’e gelerek: Ey Allâh’ın Elçisi!Beni mescide götürecek kimsem yoktur.” dedi. Rasûlullah-sallallahu aleyhi ve sellem-’den evinde namaz kılmasına izin vermesini istedi?Rasûlullah-sallallâhu aleyhi ve sellem- kendisine önce izin verdi.Âma adam uzaklaşırken ona: “Ezânı duyuyor musun?”diye sordu.Âmâ adam: “Evet” deyince, “O halde icâbet et (yani cemaate gel), buyurdu.”(Hadîsi Müslim rivâyet etmiştir.)

Tâbiînin büyüklerinden Şakîk b. Abdullah-Allah ona rahmet etsin- şöyle der:

“Muhammed-sallallahu aleyhi ve sellem-’in ashâbı, amellerden namazdan başka hiçbir şeyin terkini küfür olarak görmüyorlardı.” (Hadîsi Tirmizî sahîh bir senedle rivâyet etmiştir.)

Bu sebeple müslümanın namazını vaktinde ve müslümanlarla birlikte cemaatle kılmaya gayret etmesi gerekir.Müslümanın, hastalık gibi geçerli bir özrü yoksa namazı evinde kılması câiz olmadığı gibi, aynı şekilde özürsüz olarak namazı vaktinden sonraya bırakması da câiz olmaz.