ความว่า “ดังนั้นผู้ใดที่ได้ให้การทำฮัจญ์จำเป็นแก่เขาในเดือนเหล่านั้น แล้ว ก็ต้อง ไม่มีการสมสู่ และไม่มีการละเมิด และไม่มีการวิวาท ใดๆ ใน (เวลา) การทำฮัจญ์” (อัลบะเกาะเราะฮฺ, 197)

ทั้งยังมีนักวิชาการบางท่านที่กล่าวว่า ความผิดบาปที่เกิดขึ้นในระหว่างการประกอบพิธีกรรมหัจญ์จะทำให้อิบาดะฮฺหัจญ์ของเขาสูญเสีย เพราะบาปเหล่านั้นเป็นที่ต้องห้ามในช่วงการประกอบพิธีหัจญ์ แต่นักวิชาการส่วนใหญ่เห็นว่าการสั่งห้ามตราบใดที่ไม่ห้ามเป็นการเฉพาะเจาะจงกับอิบาดะฮฺที่กำลังปฏิบัติอยู่ สิ่งต้องห้ามนั้นก็ไม่อาจทำให้อิบาดะฮฺนั้นต้องสูญเสียไป และความผิดบาปต่างๆ ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องเป็นการเฉพาะกับการครองอิหฺรอม เพราะความผิดบาปต่างๆ เป็นสิ่งที่ต้องห้ามทั้งในเวลาที่ครองอิหฺรอมอยู่และเวลาที่ไม่ได้ครองอิหฺรอม และนี่คือทัศนะที่ถูกต้อง และความผิดบาปเหล่านั้นไม่ได้ทำให้อิบาดะฮฺหัจญ์เสียไป แต่มันจะทำให้ (ผลบุญของ) อิบาดะฮฺหัจญ์นั้นลดน้อยลง

الترجمات ( 1 )

هل ما يفعله الحاج من المعاصي تنقص من أجر الحج؟ ( تركي )