سفر کے آداب (4) پڑاؤ سفر کے دوران

วิธีนอนในยามเดินทาง

จากอบู เกาะตาดะฮฺ เราะฎิยัลลอฮฺ อันฮุ  เล่าว่า :

كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا كَانَ فِى سَفَرٍ فَعَرَّسَ بِلَيْلٍ اضْطَجَعَ عَلَى يَمِينِهِ وَإِذَا عَرَّسَ قُبَيْلَ الصُّبْحِ نَصَبَ ذِرَاعَهُ وَوَضَعَ رَأْسَهُ عَلَى كَفِّهِ.    

ความว่า : ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัม เมื่อท่านอยู่ในระหว่างการเดินทางแล้ว และท่านหยุดพัก (กลางทาง) ในยามค่ำคืนท่านจะนอน (พักผ่อนด้วยการ) ตะแคงด้านขวา และเมื่อท่านหยุดพัก (กลางทาง) ก่อนรุ่งอรุณเล็กน้อย ท่านจะ (นอนพักผ่อนด้วยการ) ตั้งแขนและวางศีรษะพาดลงบนฝ่ามือของท่าน (บันทึกโดยมุสลิม หมายเลข 683)

 

คำที่ใช้กล่าวเมื่อหยุดพัก ณ ที่ใดที่หนึ่ง

มีรายงานจากเคาละฮฺ บินตุ หะกีม อัส-สะลีมะฮฺ เราะฎิยัลลอฮฺ อันฮา ว่า :

سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ «مَنْ نَزَلَ مَنْزِلاً ثُمَّ قَالَ: "أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ". لَمْ يَضُرَّهُ شَىْءٌ حَتَّى يَرْتَحِلَ مِنْ مَنْزِلِهِ ذَلِكَ ».    

ความว่า : ฉันได้ยินท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัม กล่าวว่า “ผู้ใดที่หยุดพัก ณ ที่ใดที่หนึ่ง แล้วเขากล่าวว่า

أَعُوذُ بِكَلِمَاتِ اللَّهِ التَّامَّاتِ مِنْ شَرِّ مَا خَلَقَ

(ความว่า ฉันขอความคุ้มครองด้วยถ้อยคำแห่งอัลลอฮฺที่สมบูรณ์จากความชั่วร้ายที่พระองค์สร้างขึ้น) เขาย่อมจะไม่ได้รับอันตรายจากสิ่งใดๆ จนกระทั่งเขาย้ายออกไปจากที่แห่งนั้น” (บันทึกโดยมุสลิม หมายเลข 2708)

 

คำที่คนเดินทางควรจะกล่าวเมื่อถึงเวลาใกล้รุ่งอรุณ

มีรายงานจากอบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮฺ อันฮุ  ว่า:

أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ إِذَا كَانَ فِى سَفَرٍ وَأَسْحَرَ يَقُولُ «سَمَّعَ سَامِعٌ بِحَمْدِ اللَّهِ وَحُسْنِ بَلاَئِهِ عَلَيْنَا رَبَّنَا صَاحِبْنَا وَأَفْضِلْ عَلَيْنَا عَائِذًا بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ ».      

ความว่า :  ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัม นั้น เมื่อท่านอยู่ในระหว่างการเดินทางและถึงเวลาใกล้รุ่งอรุณท่านจะกล่าวว่า

سَمَّعَ سَامِعٌ بِحَمْدِ اللَّهِ وَحُسْنِ بَلاَئِهِ عَلَيْنَا رَبَّنَا صَاحِبْنَا وَأَفْضِلْ عَلَيْنَا عَائِذًا بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ

 (แปลว่า ผู้ที่ได้ยิน (คำพูดของฉันนี้) ได้บอกต่อๆ ไป ด้วยการสรรเสริญอัลลอฮฺ และการทดสอบที่ดีของพระองค์ที่มีต่อพวกเรา โอ้ พระเจ้าของเรา ! ขอโปรดทรงเป็นสหายกับเรา และประทานความโปรดปรานให้แก่เรา โดยที่ฉันขอความคุ้มครองต่ออัลลอฮฺจากไฟนรก) (บันทึกโดยมุสลิม หมายเลข 2718)

 

 

คำที่ควรกล่าวเมื่อมองเห็นหมู่บ้าน

มีรายงานจากศุฮัยบฺ  เราะฎิยัลลอฮฺ อันฮุ เล่าว่า ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัม นั้นทุกครั้งที่ท่านมองเห็นหมู่บ้านที่ท่านต้องการจะเข้าไป ท่านจะกล่าวดุอาอ์ว่า:

«اللَّهُمَّ رَبَّ السَّماواتِ السَّبْعِ وَما أَظْلَلْنَ، وَرَبَّ اْلأَرَضِينَ السَّبْعِ وَما أَقْلَلْنَ، وَرَبَّ الشَّياطِينَ وَما أَضْلَلْنَ، وَرَبَّ الرِّيَاحِ وَما ذَرَيْنَ، فَإِنَّا نَسْأَلُكَ خَيْرَ هَذِهِ الْقَرْيَةِ، وَخَيْرَ أَهْلِهَا، وَنَعُوذُ بِكَ مِنْ شَرِّها وَشَرِّ أَهْلِها، وَشَرِّ ما فِيها».   

ความว่า : “โอ้ พระองค์อัลลอฮฺ พระผู้อภิบาลแห่งฟ้าทั้งเจ็ดและทุกสิ่งที่มันปกคลุมอยู่ พระผู้อภิบาลแห่งแผ่นดินทั้งเจ็ดและทุกสิ่งที่มันแบกรับอยู่ พระผู้อภิบาลของเหล่ามารร้ายชัยฏอนและทุกสิ่งที่พวกมันได้ทำให้หลงทาง และพระผู้อภิบาลแห่งสายลมและทุกสิ่งที่มันพัดพา แท้จริงเราใคร่ขอต่อพระองค์ซึ่งความดีงามของหมู่บ้านนี้และความดีงามของชาวบ้าน และเราขอความคุ้มครองต่อพระองค์จากความชั่วร้ายของมัน ความชั่วร้ายของชาวบ้าน และความชั่วร้ายที่มีอยู่ในมัน” (บันทึกโดยอัน-นะสาอีย์ ใน อัส-สุนัน อัล-กุบรอ หมายเลข 8826 และบันทึกโดยอัต-เฏาะหาวีย์ ใน มุชกิล อัล-อาษาร หมายเลข 5693 ดู อัส-สิลสิละฮฺ อัศ-เศาะฮีหฺะฮฺ หมายเลข 2759)

*****

จากหนังสือ “มุคตะศ็อรฺ อัล-ฟิกฮิล อิสลามีย์” โดย เชค มุหัมมัด บิน อิบรอฮีม บิน อับดุลลอฮฺ อัต-ตุวัยญิรีย์

แปลโดย สุกรี นูร จงรักสัตย์