هل يستحب صيام عشر ذي الحجة بما فيها يوم العيد؟

คำถาม : ฉันได้อ่านจากเว็บของท่านเกี่ยวกับความประเสริฐของการถือศีลอดวันอะเราะฟะฮฺ และความประเสริฐของการถือศีลอดสิบวันเดือนซุลหิจญะฮฺ เช่นนี้ถูกต้องหรือไม่? ถ้าถูกต้อง ท่านช่วยยืนยันแก่ฉันได้หรือไม่ว่าเราต้องถือศีลอดเก้าวันหรือว่าสิบวัน เพราะวันที่สิบนั้นเป็นวันอีด?

คำตอบ อัลหัมดุลิลลาฮฺ .. การถือศีลอดเก้าวันในเดือนซุลหิจญะฮฺนั้นมุสตะหับ(สุนัตหรือส่งเสริมให้กระทำ) ซึ่งมีหะดีษรายงานจากอิบนุอับบาส เราะฎิยัลลอฮฺ อันฮุมา จากท่านรอซูล ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัม ว่า

«ما من أيام العمل الصالح فيهن أحب إلى الله من هذه الأيام العشر يعني عشر ذي الحجة ، فقالوا يا رسول الله ولا الجهاد في سبيل الله ؟ فقال : ولا الجهاد في سبيل الله إلا رجل خرج بنفسه وماله فلم يرجع من ذلك بشيء» رواه البخاري 969

ความว่า  "ไม่มีวันใดที่การทำความดีจะเป็นที่รักแก่อัลลอฮฺมากไปกว่าสิบวันนี้ (ท่านหมายถึงสิบวันแรกเดือนซุลหิจญะฮฺ)" เหล่าเศาะหาบะฮฺได้ถามท่านว่า "แม้กระทั่งการต่อสู้ในหนทางของอัลลอฮฺกระนั้นหรือ?" ท่านรอซูล ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัม ตอบว่า "แม้กระทั่งการต่อสู้ในหนทางของอัลลอฮฺ(ก็ยังไม่อาจเทียบเท่าการทำความดีในสิบวันนี้) เว้นแต่คนที่ออกไปพร้อมกับตัวและทรัพย์สินของเขา แล้วไม่กลับมาด้วยสิ่งใดๆ อีก(หมายถึงเสียชีวิตในสมรภูมิญิฮาด)" (บันทึกโดยอัล-บุคอรีย์ 969)

รายงานจากฮุนัยดะฮฺ บิน คอลิด จากภรรยาของท่าน จากภรรยาบางท่านของท่านรอซูล ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัม กล่าวว่า

«كان رسول الله صلى الله عليه وسلم يصوم تسع ذي الحجة ويوم عاشوراء وثلاثة أيام من كل شهر أول اثنين من الشهر وخميسين» رواه الإمام أحمد 21829 ، وأبو داود 2437 ، وضعفه في نصب الراية 2 / 180 ، وصححه الألباني .

ความว่า "ท่านรอซูล ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัม จะถือศีลอดเก้าวันในเดือนซุลหิจญะฮฺ วันอาชูรออ์ และสามวันของทุกเดือน คือวันจันทร์แรกของเดือนและวันพฤหัสบดีอีกสองวัน" (บันทึกโดยอิมามอะห์มัด 21829, อบู ดาวูด, มีระบุใน นัศบุรรอยะฮฺ 2/180 ว่าเป็นหะดีษเฎาะอีฟ, อัล-อัลบานีย์ มีทัศนะว่าเป็นหะดีษ เศาะฮีหฺ)

ส่วนการถือศีลอดในวันอีดนั้นถือว่าหะรอม โดยมีหลักฐานจากหะดีษที่รายงานจากอบู สะอีด อัล-คุดรีย์ เราะฎิยัลลอฮฺ อันฮุ ถึงท่านนบี ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัม ว่า "ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮฺ อะลัยฮิ วะสัลลัม ได้ห้ามการถือศีลอดในวันอีดุลฟิฏร์ และวันอีดุลอัฎหา" (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หมายเลข 1992, มุสลิม หมายเลข 827) บรรดาอุละมาอ์ก็มีทัศนะเป็นเอกฉันท์(อิจญ์มาอฺ)ว่าการถือศีลอดในสองวันนั้นถือว่าหะรอม

ดังนั้น การทำความดีในสิบวันนี้จึงประเสริฐกว่าวันอื่นๆ ส่วนการถือศีลอดนั้นให้ถือได้เฉพาะเก้าวันเท่านั้น เพราะวันที่สิบเป็นวันอีดซึ่งไม่อนุญาตให้ถือศีลอด

ด้วยเหตุนี้ ความหมายของประโยคที่ว่า "ความประเสริฐของการถือศีลอดสิบวันซุลหิจญะฮฺ" จึงหมายถึงการถือศีลอดเก้าวันเท่านั้น แต่ที่ระบุเป็นสิบวันนั้นถือว่าเป็นการระบุในเชิงเหมารวม (ดู บทอธิบายเศาะฮีหฺ มุสลิม ของ อัน-นะวาวีย์ หะดีษหมายเลข 1176)

คำตอบโดย : อิสลาม ถาม-ตอบ islamqa.info ฟัตวาหมายเลข 41633