التقليد الأعمى

 

Ҳалокатли тақлид

 

 

Аллоҳ субҳонаҳу ва таоло Қуръони Каримнинг бир неча ўрнида биз мўминларни яҳуд-насороларга эргашиб кетишдан, уларга тақлид қилишдан қаттиқ огоҳ этади:

Эй иймон келтирган кишилар! Яҳуд ва насороларни дўст тутманглар! Уларнинг баъзиси баъзисига дўстдир! Сизлардан ким улар билан дўст тутинса, унда у ўшалардан! Аллоҳ золимлар қавмини ҳидоят қилмайди!

(Моида сураси, 51 - оят)

Демак, ҳақ келганида, аломатлари зоҳир бўлганида ҳаққа иймон келтирмоқ, ҳақ тарафидаги кишиларга эргашмоқ лозим. Мўмин киши ҳақ йўлни ўзгарувчан хоҳишларга алмаштирмаслиги, яҳуд-насоролар хоҳишини ўзига ўлчов қилмаслиги керак. Oақни билгандан сўнг ботил томон юз ўгириб, ҳавога эргашиш ўзига ва ўзгаларга зулм қилиш демакдир. Бинобарин, ҳақни ботилдан ажрата билган, шунга қарамай ботилни афзал кўрган кимса золимдир. Ислом ҳақиқатини, шариат аҳкомларини, Қуръони Каримни билган кишининг ўзгалар хоҳишига қараб кетиши ўта аянчлидир. Чунки, залолат аҳли эргашаётган нарса ҳаводан бошқа нарса эмас. Зеро, Аллоҳ субҳонаҳу ва таолонинг ҳузуридан бўлмаган ҳар қандай нарса ҳаводир. Бинобарин, Ислом шариатидан ўзга нарсаларга эргашаётганлар фақат ҳавога эргашмоқда. Шунингдек, яҳуд-насоролар ҳавосига эргашиш ила бидъат аҳлининг ҳавосига эргашиш орасида ҳеч қандай фарқ йўқ. Балки бидъаткор тоифаларнинг хоҳишига эргашган кимсадан Исломга келаётган зиён баъзида аҳли китоблар хоҳишига эргашган кимса томонидан келаётган зиёндан каттароқ бўлади.

Ҳаётда бидъаткор тоифалар истагига эргашганлар кўп. Уларнинг баъзиси ғирт билимсиз бўлса, баъзиси илмдан бохабар. Илмдан хабари борларини одамлар “Ҳақни гапиради, тўғри йўлга бошлайди”, деб билади. Ҳолбуки, бундайлар одамларни илм билан адаштиради. Ҳақни билган, бироқ ўзининг ё ўзгаларнинг ҳавосига эргашган бунақанги “олим”лар Қиёматга ўзиникидан ташқари эргаштирган қавмларининг гуноҳини ҳам олиб кетишаётир. Аллоҳ субҳонаҳу ва таоло Қуръони Каримда бундай кимсалар ҳақида марҳамат қилиб, шундай дейди:

Ҳавосини ўзига илоҳ қилиб олган, Аллоҳ уни билган ҳолида адаштирган, қулоғи ва қалбини муҳрлаган, кўзига парда тортган кимсани кўрмайсизми?! Аллоҳ адаштирганидан сўнг уни ким ҳидоят қила олур?! Ибратланмайсизларми?! (Жосия сураси, 23 - оят)

Аллоҳ субҳонаҳу ва таоло бизни охиратини бой берган мана шундай бахтсизлар қаторида бўлишдан Ўзи сақласин!

Абдуллоҳ ибн Аббос c ривоят қилдилар: Бир кун Пайғамбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам бизнинг олдимизга чиқиб: “Менга умматлар кўндаланг қилинди. Баъзи пайғамбарлар бир киши билан, баъзи пайғамбарлар икки киши билан, баъзи пайғамбарлар бир қанча кишилар билан, баъзи пайғамбарлар ёлғиз ўзи ўтдилар...” дедилар (Имом Бухорий ривояти)

Мазкур ҳадисдан пайғамбарлар халқларга Аллоҳ субҳонаҳу ва таолонинг динини етказишда сусткашлик қилган, деган фикр келиб чиқмайди. Бундай фикрга боришдан Аллоҳ субҳонаҳу ва таолонинг Ўзи асрасин! Бунинг боиси шуки, пайғамбарлар Аллоҳ субҳонаҳу ва таолонинг рисолатини етказишда ҳеч кимнинг хоҳишига эргашмаганлар. Одамларнинг қулоқ тутмагани учун ҳақни бузмаганлар. Рисолатни замонасидаги золим ва фосиқларнинг ҳавосига мос қилиб ўзгартирмаганлар. Дунёда ёлғиз қолсалар ҳам ҳақиқатга заррача хиёнат қилмаганлар.

Сизга келган илмдан кейин деб, сўнг динига демасдан хоҳишларига дейилиши, айниқса уларнинг хоҳишларига эргашсангиз, унда Сиз шубҳасиз золимлардан бўлурсиз деб хитоб қилиниши инсон этини титратиб, қалбини ларзага солади. Аллоҳ субҳонаҳу ва таоло юборган шариатга, Қуръони Каримга қарши бўлганлар ҳавосига башарият саййиди, оламлар Тарбияткунандасининг суюкли бандаси Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва саллам эргашса золимлардан бўлса, қолганларнинг ҳоли нима кечаркин?! Эгнида исломий либослар билан динини, халқини, сотиб, яҳуд-насороларнинг куфр йўлларига даъват этаётганлар ҳам шу оятни билармикин?! Исломни қўйиб, яҳуд-насороларнинг мафкураларини татбиқ этишга чақираётган кимсаларнинг ҳар қандай истагини дин номидан маъқуллаётган “дин арбоблари” Охиратини ўйламасмикин?! Яҳуд-насоролар макрига ўйнаб, динидан кўра дунёсини афзал кўрган, бидъат ва залолат аҳлининг ҳар қандай хоҳишларига қуллуқ қилаётган “олимлар” эртага Аллоҳ субҳонаҳу ва таолога рўбарў бўлишдан қўрқмасмикинлар?!